Lustan i dina ögon sprider sig ned till mina kalla tår.

Frustration över din kyla trots min närvaro, för mig mot ytterdörren.

Han är korpulent. Konstgjord. Skapad av ett mänskligt behov.

Jag är korpulent. Verklig. Har oräkneliga behov.

Du märker inte när jag går.

– Jo…

Du kallar på mig.

Jag skyndar tillbaka.

Jag får lämna ifrån mig mobiltelefonen för att du ska kunna ringa din idol om vindarna blåser åt ditt håll.

Jag hatar Bingolotto!!

Ensam.

Övergiven.

Kiosken stängd.

Jag kommer att få skit för det här.

Inga grillchips.

Hon kommer inte att lyssna på mina förklaringar.

Jag hatar Bingolotto!